Bugünlerde, sosyal demokrat PASOK hükümetinin, AB ve IMF aracılığıyla Yunan ekonomisine yönelik "destek mekanizmasını" devreye soktuğunu duyurmasının üzerinden 15 yıl geçti.

Halk tabakalarına ve işçilere yük olan binlerce  halk karşıtı yasaların da eşlik ettiği Yunan ekonomisinin “kurtuluşu” için AB ile üç önemli anlaşma (muhtıra) da imzalandı. Ücretlerde ve emeklilik maaşlarında büyük kesintilerden, vergi kaçakçılığından, Sosyal Güvenlik ve Toplu Sözleşmelerin kaldırılmasından ve sendika eylemlerine yönelik sert saldırılardan bahsediyoruz. Serbest meslek sahipleri, küçük meslek sahipleri ve yoksul çiftçiler için toplu iflaslar, kritik sektörlerin özelleştirilmesi, sağlık ve eğitimin yetersiz finansmanı da devamında gelen olaylardır. 

Bu önlemler sermayeye krizin üstesinden gelmek, karlılığını yeniden kazanmak ve rekabet gücünü korumak için "nefes alma alanı" sağladı. İşçi sınıfının sömürüsünün yoğunlaştırılması ve küçük meslek sahiplerinin para kaybetmesi yoluyla kapitalist ekonominin kurtarılması hedefi, bütün siyasi temsilcilerini "birleştirdi".

İlk muhtıra (2010) PASOK hükümeti ve 172 milletvekili tarafından oylandı, ikinci muhtıra (2012) YD - PASOK - aşırı sağcı LAOS koalisyon hükümeti tarafından oylandı ve 199 milletvekili ve "sol" SYRIZA - aşırı sağ ANEL (Yeni Demokrasi'den ayrılanların oluşumu) koalisyon hükümetinden üçüncü muhtıra (2015) ve tüm burjuva partilerinden 222 milletvekili tarafından oylandı.

Halkın kendi deneyimi, KKE'nin "solcu" SYRIZA'nın "farklı bir ekonomi karışımı" gerekçesiyle iktidarı ele geçirdiğini açıkladığı açıklamalarla örtüşmektedir.

Halkın geniş kesimlerinde yanlış beklentiler besleyen, iktidar değişikliğine ve SYRIZA'nın "sol hükümetine" yol açan sözde "anti-muhtıra cephesi" akımına karşı çıkan yanılsamalara, bekleyişe, kaderciliğe ve teslimiyete karşı mücadele edebilecek tek güç KKE'ydi.

KKE'nin tutumu direniş odaklarının varlığını sürdürmesine ve istifaların yaygınlaşmasını engellemeye katkıda bulundu. Eylül 2015'te sosyal demokrat SYRIZA'nın tutumu karşısında halk "ihanete uğradığını" hissettiğinde şaşırmamalıydı. Emek ve halk güçlerinin bir an önce mücadele temposunu bulmasını, işyerlerinde ve sektörlerde mücadeleyi örgütlemesini, önümüzdeki yıllarda daha iyi konumlarda adil taleplerin ortaya çıkmasını sağlamaya yardımcı oldu.

Bugün halk, gücüne inanmaya, karşı saldırıya geçmeye, KKE'nin önerdiği yolda yürümeye, sermaye iktidarını devirmeye, kendi iktidarını ve ekonomisini talep etmeye, Tarih'teki krizleri, savaşları ve sömürüyü ortadan kaldıracak sosyalizm mücadelesine çağrılıyor.

28.04.2025